Είναι μια εικόνα που υπάρχει σχεδόν σε κάθε υπνοδωμάτιο: μια καρέκλα (ή και δύο) σκεπασμένη με ρούχα. Ούτε στο καλάθι για άπλυτα, ούτε διπλωμένα στη ντουλάπα. Απλώς… εκεί. Και ενώ μοιάζει με απλή τεμπελιά ή έλλειψη χρόνου, η επιστήμη λέει ότι ίσως να λέει κάτι βαθύτερο για την ψυχολογία μας.
Δεν είναι απλώς ακαταστασία
Σύμφωνα με ειδικούς στην ψυχολογία και την ανθρώπινη συμπεριφορά, η συσσώρευση ρούχων σε μια καρέκλα μπορεί να είναι μια μορφή αναβλητικότητας. Όχι όμως από βαρεμάρα – αλλά από νοητική κόπωση. Όταν έχεις πολλή πίεση ή άγχος, ακόμα και μια απλή δουλειά, όπως το δίπλωμα των ρούχων, μπορεί να μοιάζει βουνό. Έτσι, η καρέκλα γίνεται ένα «προσωρινό πάρκινγκ» για τα ρούχα… που τελικά γίνεται μόνιμος κάτοικος του δωματίου.
Ένας χώρος… μεταβατικός
Πολλοί δεν θεωρούν τα ρούχα της καρέκλας ούτε άπλυτα, ούτε έτοιμα για αποθήκευση. Είναι κάπου ενδιάμεσα – μπορεί να τα ξαναφορέσεις αύριο, μπορεί και όχι. Αυτή η γκρίζα ζώνη κάνει την καρέκλα ιδανικό «χώρο προσωρινής φιλοξενίας». Είναι το μεταβατικό σημείο ανάμεσα στη δράση και την τελική απόφαση.
Μια μορφή «οργανωμένου χάους»
Για μερικούς ανθρώπους, αυτή η κατάσταση δεν είναι σημάδι αμέλειας αλλά συνειδητή επιλογή. Μπορεί να λειτουργούν καλύτερα μέσα σε ένα «δημιουργικό χάος», όπου τα πράγματα δεν είναι απόλυτα τακτοποιημένα, αλλά έχουν το δικό τους νόημα. Η ακαταστασία τους έχει λογική – έστω κι αν δεν τη βλέπει κανείς άλλος.
Ο χώρος μας, καθρέφτης της διάθεσης μας
Η κατάσταση του δωματίου –και ειδικά των ρούχων σε αυτήν την… πολυσύχναστη καρέκλα– συχνά αντικατοπτρίζει και την ψυχική μας διάθεση. Ένας γεμάτος χώρος μπορεί να σημαίνει κούραση, έλλειψη κινήτρου, ή και περιόδους άγχους. Άλλες φορές, είναι απλώς ένδειξη ότι το μυαλό μας έχει πιο σημαντικά πράγματα να ασχοληθεί από το να τακτοποιεί μπλουζάκια.
