Μια νέα επιστημονική μελέτη έρχεται να ανατρέψει όσα γνωρίζαμε για τον τρόπο κατασκευής των πυραμίδων της Αιγύπτου, προτείνοντας ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι ίσως χρησιμοποίησαν υδραυλική τεχνολογία — χιλιάδες χρόνια πριν από τις σύγχρονες εφευρέσεις.
Η μελέτη, που πραγματοποιήθηκε από επιστήμονες του γαλλικού ερευνητικού ινστιτούτου Paleochnic, επικεντρώνεται στη Σκαλιστή Πυραμίδα του Ζοζέρ στη Σακκάρα, το αρχαιότερο γνωστό μνημείο από πέτρα στον κόσμο. Σύμφωνα με τον επικεφαλής ερευνητή Ξαβιέ Λαντρό, υπάρχουν ενδείξεις ότι το μνημείο κατασκευάστηκε με τη βοήθεια ενός υδραυλικού συστήματος ανύψωσης, που αξιοποιούσε την πίεση του νερού για να μετακινήσει τεράστια λίθινα μπλοκ προς τα πάνω.
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι το νερό διοχετευόταν σε εσωτερικά φρεάτια της πυραμίδας, δημιουργώντας την απαραίτητη πίεση για να ανυψώσει πλωτήρες συνδεδεμένους με πλατφόρμες. Πάνω σε αυτές οι εργάτες τοποθετούσαν τα λίθινα μπλοκ, τα οποία στη συνέχεια «ανέβαιναν» στη θέση τους με τη δύναμη του νερού.
Η ομάδα μελέτησε το τοπίο γύρω από τη Σακκάρα, καταλήγοντας ότι ένα γειτονικό πέτρινο συγκρότημα, γνωστό ως Gisr el-Mudir, θα μπορούσε να λειτουργεί ως φράγμα ή δεξαμενή που συγκρατούσε νερό από έναν παραπόταμο του Νείλου. Το φράγμα πιθανότατα συνδεόταν με δεξαμενές καθίζησης και πρωτόγονα φίλτρα, σχηματίζοντας ένα πρώιμο υδραυλικό δίκτυο — ένα εντυπωσιακό επίτευγμα για την εποχή.
Ωστόσο, αρκετοί επιστήμονες παραμένουν επιφυλακτικοί. Η γεωαρχαιολόγος Τζούντιθ Μπάνμπερι σημειώνει ότι, αν και υπάρχουν πλούσια αρχαιολογικά αρχεία από την εποχή του Ζοζέρ, δεν έχει βρεθεί καμία αναφοράσε μηχανισμούς ή συσκευές αυτού του είδους. Παράλληλα, η καθηγήτρια Τζούλια Μπουντκά από το Πανεπιστήμιο Ludwig Maximilian του Μονάχου επισημαίνει ότι η μελέτη δεν περιλαμβάνει αιγυπτιολόγους, γεγονός που δημιουργεί αμφιβολίες ως προς τα συμπεράσματά της.
Παρόλα αυτά, η υπόθεση αυτή ανοίγει έναν νέο δρόμο ερμηνείας για τα μυστήρια της αρχαίας Αιγύπτου — και υπενθυμίζει πως, ακόμα και μετά από χιλιετίες, οι πυραμίδες δεν έχουν αποκαλύψει όλα τα μυστικά τους.
