Στις αρχές της δεκαετίας του ’40, η αεροπλοΐα άρχιζε σιγά-σιγά να κερδίζει έδαφος ως νέο μέσο μεταφοράς. Η σκέψη ότι κάποιος θα μπορούσε να καταλάβει ένα αεροσκάφος εν πτήσει φάνταζε σχεδόν αδιανόητη. Κι όμως, σαν σήμερα το 1948, η Ελλάδα βρέθηκε στο επίκεντρο ενός από τα πρώτα περιστατικά αεροπειρατείας διεθνώς.
Η πτήση της ΤΑΕ (Ταχυδρομική Αεροπορική Εταιρεία, πρόδρομος της μετέπειτα Ολυμπιακής) είχε απογειωθεί από την Αθήνα με προορισμό τη Θεσσαλονίκη. Ανάμεσα στους επιβάτες βρίσκονταν έξι νεαροί, μέλη της ΕΠΟΝ, της νεολαιίστικης οργάνωσης με ρίζες στην Αντίσταση. Η Ελλάδα, βυθισμένη τότε στον Εμφύλιο, ήταν μια χώρα διχασμένη και οι πολιτικές εντάσεις έφτασαν μέχρι τον ουρανό.
Οι έξι νεαροί, οπλισμένοι με περίστροφα, γνωστοποίησαν την πρόθεσή τους: το αεροσκάφος δεν θα πήγαινε στη Θεσσαλονίκη, αλλά στη Γιουγκοσλαβία. Υπό την απειλή των όπλων, ο πιλότος και το πλήρωμα αναγκάστηκαν να υπακούσουν.
Το γεγονός προκάλεσε σοκ. Η αεροπειρατεία δεν είχε ακόμη αποκτήσει τη βαριά, τραγική διάσταση που θα έπαιρνε τις επόμενες δεκαετίες με πολύνεκρες επιθέσεις. Ωστόσο, η υπόθεση αυτή κατέδειξε πόσο ευάλωτη μπορούσε να είναι η πολιτική αεροπορία σε μια περίοδο πολιτικής και κοινωνικής αναταραχής.
Η προσγείωση στη Γιουγκοσλαβία δημιούργησε νέα τριβή στις σχέσεις Αθήνας – Βελιγραδίου, μέσα στο ήδη τεταμένο κλίμα του Ψυχρού Πολέμου. Οι δράστες έγιναν δεκτοί από τις γιουγκοσλαβικές αρχές, γεγονός που επιδείνωσε το διπλωματικό ψυχρό κλίμα.
Το περιστατικό του 1948 έμεινε στην ιστορία ως μία από τις πρώτες καταγεγραμμένες αεροπειρατείες διεθνώς. Για την ΤΑΕ, που τότε πάλευε να σταθεροποιηθεί οικονομικά και οργανωτικά, αποτέλεσε μια απρόβλεπτη κρίση.
Σήμερα, η «αεροπειρατεία της ΤΑΕ» θυμίζει πως ακόμη και στις πιο «αθώες» εποχές της αεροπορίας, η πολιτική πραγματικότητα μπορούσε να εισβάλει κυριολεκτικά στον αέρα, αφήνοντας ένα αποτύπωμα στη σύγχρονη ελληνική Ιστορία.
