Στις 23 Οκτωβρίου 1911 σημειώθηκε ένα ιστορικό ορόσημο για την Κρήτη και τον ελληνισμό. Η Κρητική Βουλή, που λειτουργούσε υπό αυτονομία και ύπαρξη διεθνών εγγυήσεων, ψήφισε υπέρ της ένωσης της νήσου με το Ελληνικό κράτος. Η κίνηση αυτή ενσωμάτωνε τη διαρκή επιδίωξη των Κρητικών για εθνική ολοκλήρωση και συνδέθηκε με τις μεταβολές στην ευρύτερη εθνική – βαλκανική πραγματικότητα της εποχής.
Σημασία και συνέπειες
Η απόφαση της Κρητικής Βουλής δεν ήταν απλώς νομική πράξη· αντιπροσώπευε το αίτημα ενός λαού που βίωνε μακροχρόνια προσπάθεια απελευθέρωσης και ένταξης στον ελληνικό κορμό. Η έμπρακτη αυτή έκφραση της εθνικής ταυτότητας έθεσε τον θεμέλιο λίθο για τη μετέπειτα οριστική ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα – που τελικά κατέστη πραγματικότητα το Δεκέμβριο του 1913.
Η ψήφος της 23ης Οκτωβρίου λειτουργεί ως υπενθύμιση ότι η ιστορική πορεία της ελληνικής ενότητας δεν ήταν μονοδιάστατη, αλλά βαθιά ριζωμένη σε κοινωνικές, πολιτικές και πολιτισμικές αγώνες.
Γιορτή της ημέρας
Αυτή η ημερομηνία αποτελεί ευκαιρία για τον σύγχρονο Έλληνα να σταθεί στην αξία της ενότητας και της συλλογικής προσπάθειας. Είναι μια υπενθύμιση ότι η εθνική ολοκλήρωση δεν επιτυγχάνεται μεμονωμένα αλλά μέσα από δεσμούς, αγώνες και συνειδητές επιλογές.
