Σε μια παλιά αίθουσα στον αθλητικό σύλλογο του Πέρα, στην καρδιά της Κωνσταντινούπολης, ο ήχος του μπουζουκιού σμίγει με το ανατολίτικο φως. Μαθητές κάθε ηλικίας –Τούρκοι αλλά και Έλληνες της ομογένειας– κάθονται προσηλωμένοι, ακολουθώντας τις οδηγίες του δασκάλου τους, Ανδρέα Σαραντίδη. Καταγωγή από τα Κουφάλια Θεσσαλονίκης, αγάπη για το μπουζούκι από τα εφτά του και, πλέον, εμπνευστής ενός μοναδικού πολιτιστικού γεφυρώματος.
Ο Ανδρέας δεν διδάσκει απλώς μπουζούκι. Μαζί με κάθε πένα, «διδάσκει» ελληνικό ήθος, ρεμπέτικη παράδοση και μια μουσική γλώσσα που δεν γνωρίζει σύνορα. Οδηγός του το βιβλίο εκμάθησης “BUZUKIST”, γραμμένο στα ελληνικά και στα τουρκικά, που από το 2020 κυκλοφορεί σε όλη την Τουρκία και θεωρείται πλέον… «ευαγγέλιο» για τους λάτρεις του οργάνου.
«Οι Τούρκοι έχουν μεγάλη αγάπη για το ηχόχρωμα του μπουζουκιού. Δεν λείπουν ποτέ από τα μαθήματα», λέει ο ίδιος, τονίζοντας πως δεν είναι τυχαίο: «Στην κουλτούρα τους υπάρχουν παρόμοια έγχορδα, όπως το σάζι, το ούτι και η λάφτα. Έχουν έφεση και σεβασμό για τη μουσική μας».
Μάλιστα, πολλοί από τους μαθητές του ταξιδεύουν κάθε καλοκαίρι στα ελληνικά νησιά, συμμετέχουν σε εργαστήρια και επιστρέφουν γεμάτοι εμπειρίες – και ακόμα περισσότερη όρεξη για μάθηση.

Από το ρεβεγιόν της Πόλης… στην καρδιά της
Το μουσικό ταξίδι του Σαραντίδη στην Τουρκία ξεκίνησε το 2014. Του ζητήθηκε να εμφανιστεί σε πρωτοχρονιάτικη εκδήλωση στην Κωνσταντινούπολη και είπε αμέσως το «ναι». Ακολούθησε η Αλικαρνασσός το επόμενο καλοκαίρι και σύντομα, πριν καλά-καλά τελειώσει η σεζόν, του έγινε πρόταση να εγκατασταθεί μόνιμα στην Πόλη. Παράλληλα ξεκίνησε η συνεργασία του με το σχήμα Cafe Aman Instanbul του Στέλιου Μπερμπέρη.
Όμως, το 2016, οι πολιτικές εντάσεις και η άγνοια της τουρκικής γλώσσας τον οδήγησαν προσωρινά πίσω στη Θεσσαλονίκη. Η Κωνσταντινούπολη, ωστόσο, δεν είχε πει την τελευταία της λέξη.
Ένας έρωτας, δύο παιδιά και… ένα νέο ξεκίνημα
Η επιστροφή του στην Πόλη δεν ήταν μόνο μουσική – ήταν και καρμική. Η Dilek, η γυναίκα της ζωής του, μπήκε στο πλάνο το 2015. Παντρεύτηκαν το 2017 και σήμερα μεγαλώνουν μαζί δύο δίδυμα αγοράκια. «Η οικογένειά μου είναι η δύναμή μου, το κίνητρό μου», λέει ο Ανδρέας.
Από το 2019 και μετά, η πορεία του στην Τουρκία είναι εντυπωσιακή. Ωδεία, μουσικές σκηνές, κρατικές ορχήστρες, συνεργασίες με κορυφαίους Έλληνες και Τούρκους καλλιτέχνες, συμμετοχές σε θέατρο και κινηματογράφο.
Ξεχωρίζουν οι δουλειές του:
- Θεατρική παράσταση “Zarifi Apartmani”, που τιμήθηκε με βραβείο Β’ γυναικείου ρόλου το 2024
- Ντοκιμαντέρ “Searching for Rodaki”, όπου είναι μουσικός επιμελητής και πρωταγωνιστής, βραβευμένο σε Ελλάδα, Τουρκία και Ευρώπη
- Ορχηστρικό κομμάτι “Friendship”, με τον βιρτουόζο κλαρινίστα Serkan Hakki
- Τραγούδι “Canım Avuçlarımda”, σε δική του μουσική και στίχους Τουρκάλας δημιουργού, αφιερωμένο στον πατέρα του και σε παιδιά χωρίς γονείς
Τα τελευταία χρόνια εργάζεται και στο Φανάρι, στα γραφεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, προσθέτοντας έναν ακόμα συμβολισμό στην ήδη γεμάτη διαδρομή του: γέφυρες όχι μόνο πολιτιστικές, αλλά και πνευματικές.
Τα επόμενα βήματα
Το επόμενο μεγάλο του project είναι η επανέκδοση του “BUZUKIST” με δύο νέες δίγλωσσες εκδοχές: ελληνοαγγλική και αγγλοτουρκική. Παράλληλα, ετοιμάζει και τον πρώτο του ολοκληρωμένο προσωπικό δίσκο με ορχηστρικές συνθέσεις, ενώ το καλοκαίρι θα τον βρει σε συναυλιακές περιοδείες σε Τουρκία και Ελλάδα.
Ο Ανδρέας Σαραντίδης είναι, τελικά, κάτι περισσότερο από ένας δάσκαλος μπουζουκιού. Είναι πρεσβευτής μιας μουσικής που αγκαλιάζει και ενώνει, χωρίς σύνορα και χωρίς λέξεις.