Πίσω από το πιο γνωστό πρωινό των παιδικών μας χρόνων, τα κορν φλέικς, κρύβεται μια ενδιαφέρουσα – και κάπως απρόσμενη – ιστορία. Ο εφευρέτης τους, ο Αμερικανός Τζον Χάρβεϊ Κέλογκ (John Harvey Kellogg), δεν ήταν σεφ ούτε επιχειρηματίας. Ήταν γιατρός και διευθυντής ενός σανατορίου στο Μίσιγκαν των ΗΠΑ, στα τέλη του 19ου αιώνα.
Ο Κέλογκ πίστευε βαθιά στη σημασία της υγιεινής διατροφής και υποστήριζε τη φυτοφαγία και την αποχή από το αλκοόλ, τη ζάχαρη και το κόκκινο κρέας. Σε μια προσπάθεια να δημιουργήσει ένα ελαφρύ, εύπεπτο και μη ερεθιστικό φαγητό για τους ασθενείς του – και ιδιαίτερα για έναν που είχε προβλήματα με τα δόντια του – πειραματίστηκε με διάφορα είδη τροφής.
Το 1894, μαζί με τον αδελφό του, Γουίλ Κέλογκ, δημιούργησαν ένα μείγμα από μαγειρεμένο καλαμπόκι που, όταν το άπλωσαν και το άφησαν να ξεραθεί, έσπασε σε νιφάδες. Αυτές οι νιφάδες ψήθηκαν στον φούρνο και αποτέλεσαν την πρώτη μορφή των σημερινών κορν φλέικς.
Αρχικά προορίζονταν μόνο για ασθενείς, αλλά ο Γουίλ Κέλογκ είδε την εμπορική προοπτική του προϊόντος και το 1906 ίδρυσε την εταιρεία Kellogg’s, η οποία έκανε τα δημητριακά αυτά γνωστά παγκοσμίως.
Από τη δίαιτα… στην κουζίνα του κόσμου
Αν και σήμερα τα κορν φλέικς καταναλώνονται με ζάχαρη, σοκολάτα και άλλα πρόσθετα, στην αρχική τους μορφή ήταν τελείως άγλυκα, αφού ο Τζον Κέλογκ θεωρούσε ότι η ζάχαρη διεγείρει αρνητικά το σώμα και το πνεύμα. Ωστόσο, η εκδοχή του Γουίλ, πιο γλυκιά και ελκυστική στο ευρύ κοινό, ήταν εκείνη που κατέκτησε τον κόσμο.
