Σε μια εποχή που όλοι τρέχουν, προγραμματίζουν, δουλεύουν και «παλεύουν» να προλάβουν τη ζωή, στη Νότια Κορέα υπάρχει ένας διαγωνισμός που κάνει ακριβώς το αντίθετο:
ζητά από τους συμμετέχοντες να σταματήσουν τα πάντα — να καθίσουν, να αναπνεύσουν και να μην κάνουν απολύτως τίποτα.
Ονομάζεται Space-Out Competition, και κάθε χρόνο μετατρέπει τις όχθες του ποταμού Han στη Σεούλ σε μια… θάλασσα από ανθρώπους που κάθονται ακίνητοι για 90 λεπτά.
Χωρίς μουσική, χωρίς κινητά, χωρίς κουβέντες. Μόνο σιωπή και αυτοσυγκέντρωση.
Από το burnout στην αποσύνδεση
Η ιδέα γεννήθηκε το 2014 από τη visual artist Woopsyang, η οποία είχε βιώσει εξουθένωση (burnout) και συνειδητοποίησε ότι ακόμη κι όταν ξεκουραζόταν, ένιωθε τύψεις.
Έτσι δημιούργησε έναν «αντίστροφο» διαγωνισμό: όχι για το ποιος θα κάνει τα περισσότερα, αλλά για το ποιος θα μην κάνει τίποτα.
Το εγχείρημα εξελίχθηκε γρήγορα σε κοινωνικό φαινόμενο στη Νότια Κορέα — μια χώρα όπου οι ρυθμοί ζωής και εργασίας είναι ακραία υψηλοί.
Κάθε χρόνο, εκατοντάδες άτομα, από μαθητές μέχρι επιχειρηματίες, δηλώνουν συμμετοχή για λίγη σιωπή.
Πώς κρίνεται ο πιο… ήρεμος
Οι κανόνες είναι αυστηροί:
κανείς δεν επιτρέπεται να μιλήσει, να χρησιμοποιήσει κινητό ή να αποκοιμηθεί.
Οι διαγωνιζόμενοι φορούν καρδιοπαλμογράφους που μετρούν τον ρυθμό της καρδιάς τους σε πραγματικό χρόνο, ενώ το κοινό ψηφίζει ποιος δείχνει πιο ήρεμος και «αποσυνδεδεμένος».
Ο φετινός νικητής, ο 36χρονος Byung-jin Park, μουσικός και επιχειρηματίας, είπε μετά τον αγώνα:
«Εστίασα σε ένα σημείο, ανέπνεα αργά και προσπάθησα να μην σκέφτομαι τίποτα. Στο τέλος ένιωσα σαν να είχα εξαφανιστεί».
Γιατί το “να μην κάνεις τίποτα” κάνει καλό
Οι ειδικοί τονίζουν ότι οι στιγμές απόλυτης αδράνειας ενεργοποιούν το default mode network του εγκεφάλου — ένα δίκτυο που σχετίζεται με τη δημιουργικότητα, την επεξεργασία συναισθημάτων και τη νοητική ανανέωση.
Όταν «χαζεύουμε» ή απλώς καθόμαστε χωρίς στόχο, το μυαλό ξεκουράζεται και ξαναβρίσκει ισορροπία.
