Οι καλοκαιρινές πυρκαγιές στην Ελλάδα έχουν εξελιχθεί σε ετήσια τραγωδία, αφήνοντας πίσω τους καμένη γη και κατεστραμμένες περιουσίες. Η τρέχουσα κατάσταση με τις πυρκαγιές δεν είναι μόνο αποτέλεσμα των ακραίων καιρικών συνθηκών αλλά και της χρόνιας αδυναμίας των κυβερνήσεων να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα στη ρίζα του.
Κάθε καλοκαίρι, οι ίδιοι ανεύθυνοι χειρισμοί επαναλαμβάνονται: αδύναμα προληπτικά μέτρα, ανεπαρκής πυροσβεστικός εξοπλισμός, και κακή οργάνωση. Οι κυβερνώντες μοιάζουν ανίκανοι να κατανοήσουν τη σοβαρότητα της κατάστασης, παρά τις συνεχείς προειδοποιήσεις των ειδικών. Αντί να επενδύσουν στην πρόληψη και στη δημιουργία ενός σύγχρονου συστήματος πολιτικής προστασίας, περιορίζονται σε ημίμετρα.
Είναι ξεκάθαρο ότι η αντιμετώπιση των πυρκαγιών δεν μπορεί να βασίζεται μόνο στις δυνάμεις πυρόσβεσης, οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις δρουν ηρωικά παρά τις αντίξοες συνθήκες. Χρειάζεται μια ολοκληρωμένη στρατηγική, που θα περιλαμβάνει τον καθαρισμό των δασών, τη δημιουργία αντιπυρικών ζωνών, την εκπαίδευση των πολιτών, και τη στελέχωση των υπηρεσιών πολιτικής προστασίας με τα απαραίτητα μέσα και προσωπικό.
Την ίδια στιγμή, οι φόροι για την κάλυψη των οικονομικών κενών που δημιουργούνται από τις καταστροφές, θα επιβαρύνουν περαιτέρω την ήδη ταλαιπωρημένη κοινωνία. Αντί να χρησιμοποιηθούν τα χρήματα από τους φόρους για την ανάπτυξη ενός αξιόπιστου και αποτελεσματικού συστήματος πρόληψης και αντιμετώπισης των πυρκαγιών, η κυβέρνηση τα διαχειρίζεται με επιπολαιότητα και αδιαφορία για το μέλλον.
Η κυβέρνηση οφείλει να κατανοήσει ότι τα επιδόματα και οι αυξήσεις φόρων δεν είναι οι μόνες αρμοδιότητες που έχει. Η κοινωνία χρειάζεται ανθρώπους που να μπορούν να διαχειριστούν την κάθε κρίση με σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Χρειάζεται ανθρώπους που θα δώσουν προτεραιότητα στην πρόβλεψη και προστασία και όχι απλά στη διανομή επιδομάτων για να καλύψει την ανικανότητά της.
